Het heeft er alle schijn van dat Andries Noppert vandaag op doel staat als Nederland zijn eerste WK-wedstrijd speelt tegen Senegal. De doelman van Heerenveen zou daarmee de tweede Nederlander in de geschiedenis zijn die zijn Oranje-debuut maakt op een WK.
De eerste, en tot nu toe enige, was Dick Schoenaker. De toenmalige Ajax-speler speelde tijdens het WK van 1978 zijn eerste interland voor het Nederlands elftal. Schoenaker kwam in de groepswedstrijd tegen Oostenrijk (5-1 winst) in de 60ste minuut in het veld voor René van de Kerkhof.
Andere mogelijke WK-debutanten zouden Xavi Simons en Jeremie Frimpong kunnen zijn. De nu 69-jarige Schoenaker gunt hen het allerbeste, maar hoop toch dat hij de enige blijft.
"Nou, het was allemaal zeer kort dag. Ik werd pas een week voor vertrek naar Argentinië opgeroepen, omdat Willem van Hanegem zich op het laatste moment had afgemeld. Toen werd ik gebeld, ik meen door assistent-bondscoach Jan Zwartkruis, of ik nog zin had om mee te gaan naar het WK."
"Ik had mijn vakantie naar Mallorca eigenlijk al geboekt, maar wie wil er nou niet naar een WK? Ik kreeg het shirt van Van Hanegem, met rugnummer 3."
"In de eerste groepsfase, met drie duels, zat ik telkens op de tribune. Er mochten maar vijf spelers op de reservebank zitten en we hadden een selectie van 21. De tweede ronde begon met de wedstrijd tegen Oostenrijk. In de tweede helft hoorde ik dat ik aan de warming-up moest beginnen."
"Het stond al 4-0, dus dan is het makkelijk invallen. Maar het was wel een enorme belevenis. Op dat moment besefte ik niet dat ik de eerste debutant op een WK zou zijn. Het was natuurlijk wel heel bijzonder. Het dragen van het oranje shirt is al een enorme eer, maar dit uiteraard helemaal."
"Ik zal best zenuwachtig zijn geweest. Twee jaar eerder speelde ik nog bij De Graafschap, en nu in het Nederlands elftal. Het is wat dat betreft een beetje hetzelfde als bij Noppert. Over de wedstrijd weet ik eerlijk gezegd niet zo veel meer. Ik heb nog wel ergens een dvd'tje liggen."
"De rest van het WK kwam ik niet meer in actie. Tijdens de groepswedstrijd tegen West-Duitsland, een spannende pot die in 2-2 eindigde, zat ik nog wel op de bank. Maar voor de rest zat ik op de tribune. Ook tijdens de verloren WK-finale, gewoon tussen die enorme mensenmassa met bijna alleen maar Argentijnen."
"Toen had je Freek de Jonge die met zijn actie 'Bloed aan de Paal' protesteerde. Toen we vertrokken van Schiphol, moest dat van een andere locatie om protestacties te ontlopen. Gingen we met een bus over de landingsbaan, waar het vliegtuig klaarstond."
"Maar de protesten waren niet zo heftig als nu. Nu is er veel meer aandacht voor, ook met al die praatprogramma's over voetbal. In Argentinië zelf hebben we er niets van gemerkt. De media kwamen maar één keer per week bij ons langs, en we hadden ook geen mobiele telefoons."
"Bij ons was er toen maar één centrale telefoon. Als je naar huis mocht bellen, moesten we allemaal op onze beurt wachten. Het ging op rugnummer, en omdat ik nummer 3 had, was ik gelukkig altijd snel aan de beurt."
"Ik hoop het niet! Hoe langer het duurt, hoe mooier het wordt. Ik gun het die jongens van harte hoor, maar ik blijf het liefst zo lang mogelijk de enige debutant op een WK. En mocht een van die drie jongens toch debuteren, dan blijf ik in ieder geval wel de eerste."
"Of ik nog een advies heb voor Noppert? Genieten!"